wystawa oo1 - "Przypadek czy metoda"

PRZEprojekt: Przestrzeń działania
Wystawa001: Przypadek czy metoda
1 – 11 marca 2012

twórcy: Karolina Ciężkowska, Marta Dziomdziora, Monika Grubizna, Krzysztof Jagusz, Adrianna Jarzębowska, Justyna Jaworska, Magda Kos, Dawid Majgat, Paulina Opałka, Ewa Pawlata, Liliana Piskorska, Agata Skupniewicz, Dorota Stępień, Olga Szczechowska, Magdalena Węgrzyn, Agnieszka Żarnowska 

kuratorka: Magda Węgrzyn
współpraca: Marta Kołacz, Piotr Lisowski

Moja animacja promująca wystawę, wyświetlana w głównym holu CSW Toruń:

Pierwszą odsłoną przestrzeni działania PRZEprojektu stanie się wystawa poruszająca tematykę aktu twórczego. Pytanie o to, czym jest twórczość i jakie są jej przyczyny powinno być, choć nie zawsze jest, pytaniem istotnym dla każdego, kto podejmuje trud jakiegokolwiek artystycznego działania. Procesem twórczym nazywa się proces psychiczny prowadzący do wytworzenia nowej i wartościowej idei albo dzieła. Według profesora Józefa Kozieleckiego twórczość to specyficzny rodzaj transgresji, czyli przekraczania granic. Czy więc w sztuce istotna jest intencjonalność czy może jednak przypadek? Olbrzymi obszar działalności artysty – proces twórczy, który w istocie przyczynił się do tego, że dany przedmiot lub projekt wygląda tak, a nie inaczej jest na ogół kwestią marginalizowaną. Fakt ten często jest świadomym wynikiem działania artysty, który swoimi pracami przenosi akcent na problem, jaki ma zostać dzięki nim poruszony. Często jednak i sami artyści nie przywiązują większej uwagi do tego jak pracują. Czy jest to wynik ich niewiedzy bądź braku autorefleksji, a może ten pozorny brak metody, jest właśnie metodą właściwą, odpowiednim środkiem do osiągnięcia artystycznego celu?

Proces myślowy, przygotowania, inspiracje, często subiektywne przeżycia i wrażenia, wybór narzędzia, a także przypadek, metoda w działaniu bądź jej brak, są jednak sprawami w twórczości istotnymi, którym warto przyjrzeć się uważniej. I tu pojawia się szereg pytań co tak naprawdę w twórczości jest ważne i na ile wart podkreślenia jest sam proces twórczy?

Czy np. trud włożony w stworzenie nieudanego dzieła jest trudem nieistotnym? Czy słuszne jest powszechne twierdzenie, że nieważne jak wiele wysiłku i pracy włożyło się w rozwiązanie problemu, ale znaczący jest fakt, że został on rozwiązany? Jakie znaczenie ma czas, dobre chęci, trud i zapał włożony w realizację pracy? Co tak naprawdę stoi za wytworem twórcy, jakie są jego intencje? Czy ważniejsza jest postawa artysty, jego idea, twórcza konsekwencja i upór w działaniu, czy raczej produkt końcowy w postaci dzieła sztuki? Jaka jest rola widza? Czy nie nazbyt często oczekuje on właśnie gotowego „produktu”? A może jest to jego przywilej i prawo? Co tak naprawdę znaczy twierdzenie, że każdy może być artystą, ale nie wszystkich prace, chcemy oglądać czy słuchać oraz kto i kogo tak naprawdę ogląda tu i słucha? To tylko część z licznych pytań, które można zadać, zastanawiając się nad kwestiami przypadków i metod w twórczości oraz (auto)refleksyjności w sztuce.

1 marca artyści, rozpoczynając pracę nad projektem PRZEprojekt postarają się przybliżyć problem ważnych dla twórczości działań: planowania, myślenia, postrzegania i obserwacji, a poprzez zwrócenie uwagi na proces twórczy, postarają się stworzyć ten niezwykły rodzaj dialogu, empatii i współodczuwania między odbiorcą, a twórcą, jakim jest sztuka.

http://przeprojekt.wordpress.com/przestrzen/przypadek-czy-metoda/