Zjazd Marzycieli
Przeprojekt – Kopernikowi i nie tylko
Artyści: Włodzimierz Borowski, Monika Grubizna Justyna Gruszczyk, Adrianna Jarzębowska, Cezary Lisowski, Katarzyna Malejka, Joanna Małecka, Joanna Sitko, Magdalena Węgrzyn
Kuratorzy: Marta Kołacz, Natalia Cieślak, Piotr Lisowski
tekst PRZEprojektowy:
W opinii Włodzimierza Borowskiego, jednego z najciekawszych artystów drugiej połowy XX wieku w Polsce, najwygodniej rozmyślać „O obrotach ciał niebieskich” siedząc w miękkim, obrotowym fotelu. Do takiej konkluzji doszedł zastanawiając się nad projektem, który miał być zrealizowany w trakcie elbląskiego Zjazdu Marzycieli czyli IV Biennale Form Przestrzennych w 1971 roku. Organizatorzy włączonego w ogólnopolski program obchodów 500 urodzin Mikołaja Kopernika wydarzenia, przyjęli formułę przekraczania granic sztuki. Artystom pozostawiono całkowitą swobodę co do formy i treści realizowanych prac. Kopernik zaś stał się symbolem procesu zmierzającego do postawienia artystycznego światopoglądu na głowie..
Nie bez przyczyny Zjazd Marzycieli, Włodzimierz Borowski i wielki astronom staną się punktem wyjścia dla wystawy mającej miejsce w Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu. Referencje, czas i miejsce są istotne. Przywołana czterdzieści lat późnej, zaaranżowana przez Borowskiego „czasoprzestrzenna” sytuacja, w Roku Dziedzictwa Kopernika, w kontekście Torunia, przyjemnie kusi – jak obracanie się wokół własnej osi na obrotowym fotelu. Z tej perspektywy Kopernik jawi się nam przede wszystkim jako marzyciel, mimochodem postawiony na pomniku, a sama wystawa opowiada o działaniach wymykających się logice, efemerycznych, ulotnych, powstających w kontrze – o działaniach, których potencjał tkwi w aktywności artystów.
więcej na PRZEblogu: tutaj
W ramach wystawy przedstawiłam cykl prac "Wszechświat"
Wszechświat to cała przestrzeń, czas, wszystkie formy materii i
energii oraz oddziaływania fizyczne określające ich zachowanie. Elementy te zostały
przedstawione w trzech abstrakcyjnych wideoobrazach. Każde z przedstawień to
organiczna forma, której głównym budulcem jest światło i ruch. Pracom zostały
nadane nazwy odnoszące się do pojęć astrologicznych, a ich „kosmiczny”
charakter podkreśla unikalny i niepowtarzalny dźwięk. Stworzony on został na
podstawie oryginalnych nagrań „głosów” planet, ich księżycy i ich systemu
pierścieniowego, które zostały pobrane w latach 1977-89 przez sondy Voyager I i
II w czasie przelotów obok Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna.
Przestrzeń kosmiczna – przestrzeń poza obszarem
ziemskiej atmosfery. Wypełniona jest m.in. promieniowaniem elektromagnetycznym
pochodzącym ze słońca, słonecznym i planetarnymi polami magnetycznymi, wiatrem
słonecznym, promieniowaniem kosmicznym oraz pyłem międzyplanetarnym.
Osobliwość
- punkt lub linia, gdzie przyspieszenie grawitacyjne lub gęstość materii są
nieskończone. Wszechświat powstał z osobliwości.
Dysk akrecyjny – wirująca struktura uformowana przez pył i gaz opadający na
silne źródło grawitacji